Αγαπημένε μας Πρόεδρε, Μιχάλη, Φίλε….,
ΟΛΟΙ όσοι εκτιμούμε το έργο σου είμαστε εδώ να σε τιμήσουμε και συνάμα να σε αποχωριστούμε….προσωρινά.
Είναι όλοι εδώ (και είναι πάρα πολλοί φίλε Πρόεδρε) να σε αποχαιρετίσουν αποτείνοντας φόρο τιμής, εκτίμησης και αγάπης σε ένα άνθρωπο που δεν τα έβαλε ποτέ κάτω και που τάχτηκε να υπηρετήσει ότι αγάπησε περισσότερο, τον αθλητισμό και ιδιαίτερα το άθλημα της πετόσφαιρας.
Πολλοί από τους παλαιότερους θα θυμούνται ακόμα, όταν ως νεαρός και ταλαντούχος αθλητής άρχισες να διακρίνεσαι, πρώτα στον στίβο (2ος Πανελληνιονίκης στα 400μέτρα) και μετά ως πετοσφαιριστής.
Με το σχολείο σου το Γυμνάσιο Κύκκου ήσουν πρώτος στο άθλημα της πετόσφαιρας, 4ος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα το 1976, που αποτελεί ακόμα και σήμερα μια πολύ μεγάλη επιτυχία της Κυπριακής Πετόσφαιρας… κι αυτή σου η επιτυχία σου άνοιξε τα φτερά.
Ξεκίνησες από τον Ολυμπιακό Λευκωσίας το 1974, με τον προπονητή σου Ανδρέα Μαυρονικόλα να σε παίρνει μαζί του μετέπειτα στον ΑΠΟΕΛ. Και τον δικαίωσες αφού η ομάδα σου κυριαρχούσε στο χώρο της πετόσφαιρας την περίοδο εκείνη. Το 1980 με τις σπουδές στην Αθήνα συνέχισες στον ιστορικό σύλλογο Πανιώνιο Σμύρνης. Γύρισες το 1985 στην Κύπρο πτυχιούχος του τμήματος επιστήμης και φυσικής αγωγής, συνέχισες να αγωνίζεσαι πρώτα στην Ολυμπιάδα Νεαπόλεως και στη συνέχεια στον Αχιλλέα Καίμακλίου. Δεν πέρασε καιρός που αποφάσισες να γίνεις προπονητής να διδάσκεις το βόλεϊ και παράλληλα να δημιουργείς. Κάνεις την Ολυμπιάδα Νεαπόλεως μεγάλη ομάδα, την οδηγείς σε διακρίσεις.
Νεαρός προπονητής εκείνα τα χρόνια δεν περνάς απαρατήρητος, το πρώτο κάλεσμα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης σε φέρνει το 1988 ως Ομοσπονδιακό προπονητή γυναικών με επιτυχίες στο Κύπελλο Άνοιξης και στη συνέχεια ως βοηθό προπονητή στην Εθνική Ανδρών με διακρίσεις και χρυσά μετάλλια σε αγώνες μικρών κρατών.
Συνέχισες όμως και στα διοικητικά στη χειροσφαίριση και ήσουν πρωτοπόρος στον Πανεπιστημιακό αθλητισμό. Σε όλα ήθελες να έχεις επιτυχία. Γενικός Γραμματέας στην Κυπριακή Ομοσπονδία Χειροσφαίρισης, Πρόεδρος στην Ομοσπονδία Πανεπιστημιακού Αθλητισμού και από το 2015 Πρόεδρος της Κυπριακής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης.
Ως Πρόεδρος της ΚΟΠΕ ανέπτυξες το πολυεπίπεδο όραμα σου για να δημιουργήσεις το σπίτι της πετόσφαιρας (έργο σε εξέλιξη), κατάφερες μετά από μεγάλη προσπάθεια οι Εθνικές ομάδες να μην αγωνίζονται πλέον στα μικρά κράτη της Ευρώπης αλλά σε μεγαλύτερες διοργανώσεις όπως το Silver League και τα πρωταθλήματα της Mevza έχοντας σημαντικές επιτυχίες σε όλα τα επίπεδα τόσο σε συλλογικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο εθνικών ομάδων στη σάλα και στην πετόσφαιρα άμμου. Δική σου επιτυχία είναι και η ανάληψη της συνδιοργάνωσης με την Ελλάδα του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος κατηγορίας νεανίδων κάτω των 18, τον Ιούλιο του 2024. Με δική σου επίσης πρωτοβουλία και ενέργειες μέλη της Ομοσπονδίας στελεχώνουν πλέον επιτροπές στην Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία για πρώτη φορά από το 2018 και μετά.
Ύψιστη όμως διάκριση ήταν και όταν πρόσφατα τιμήθηκες στην τελετή βραβεύσεων της ΕΑΚ, με το Έπαθλο Μακρόχρονης & Εξαίρετης Προσφοράς στον αθλητισμό.
Δυστυχώς η είδηση για την διάγνωση της επάρατης νόσου μας βρήκε όλους ανέτοιμους, κεραυνός εν αιθρία, χάθηκε ο κόσμος κάτω από το πόδια μας…
Εσύ όμως βρήκες το κουράγιο. Όρθιος στον καθημερινό αγώνα μέχρι το τέλος. Μας έκανες όλους να πιστέψουμε ξανά στα θαύματα, στην δύναμη, στο φως… μας έδειχνες τον δρόμο...ακόμα κι όταν άρχισες να αργοσβήνεις… εσύ πάντα εκεί να μάχεσαι, να προσφέρεις με ανιδιοτέλεια και να νοιάζεσαι για την Ομοσπονδία.
Έφυγες με το κεφάλι ψηλά, με περηφάνεια και αξιοπρέπεια όπως άλλωστε σου αρμόζει, αγέρωχος και απτόητος. Αν είναι να πάρουμε ένα μάθημα από εσένα είναι «πως πρέπει πάντα να κρατάμε την ελπίδα ζωντανή για εμάς αλλά και για τις επόμενες γενιές».
Αιωνία σου η μνήμη
Στο επανειδείν Πρόεδρε, Μιχάλη, Φίλε….
Εκ μέρους του ΔΣ και του προσωπικού της Ομοσπονδίας
Σάββας Χριστοδούλου
Γενικός Γραμματέας ΚΟΠΕ
